We appreciate that you have taken the time to write us. We will get back to you very soon. Please come back and see us often.
Authored by : Fr. George Panamthottam CMI On 27-Aug-2022
പിതാവ് പുത്രനെ മരണത്തിനു ഏൽപ്പിച്ചുകൊടുക്കുകയും പുത്രൻ മരണത്തെ സ്വതന്ത്രമനസോടെ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തതുവഴിയാണ് മനുഷ്യനെ ദൈവം പാപത്തിൽ നിന്ന് വീണ്ടെടുത്തതെന്ന് നാം വിശ്വസിക്കുന്നു. എന്തുകൊണ്ടാണു കുരിശുമരണം തന്നെ ദൈവം നിശ്ചയിച്ചതെന്ന് പൂർണ്ണമായി ഗ്രഹിക്കാൻ കഴിയില്ലെങ്കിലും അക്കാലത്തെ ഏറ്റവും ക്രൂരമായ മരണത്തിലൂടെ മനുഷ്യൻ പോകാൻ ഇടയുള്ള എല്ലാ സഹനങ്ങളിലൂടെയും ദൈവം കടന്നുപോയതിന്റെ തെളിവായി ഈ രീതിയിലുള്ള മരണത്തെ നമുക്കു മനസിലാക്കാനാകും. എന്നാൽ, ഇവിടെ പ്രധാനപ്പെട്ടതു പിതാവ് നമ്മോടുള്ള സ്നേഹത്തെ പ്രതി പുത്രനെ മരണത്തിന് ഏൽപിച്ചുകൊടുത്തു എന്നതും പുത്രൻ നമുക്കുവേണ്ടി സഹനത്തിന്റെ പാരമ്യമായ ഈ മരണം സ്വതന്ത്രമായി ഏറ്റെടുത്തു എന്നതുമാണ്.
ക്രിസ്തുവിന്റെ കുരിശുമരണം സാഹചര്യങ്ങളുടെ നിർഭാഗ്യമായ ഒത്തുചേരലിൽ സംഭവിച്ച ആകസ്മികമായ ഒന്നായിരുന്നില്ല. വിശുദ്ധ പത്രോസ് നടത്തിയ ആദ്യ പ്രസംഗത്തിലൂടെ പരിശുദ്ധാത്മാവ് ഇതു വെളിപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. അവിടുന്നു ദൈവത്തിന്റെ സുനിശ്ചിതമായ പദ്ധതിയും മുന്നറിവുമനുസരിച്ച് ഏൽപ്പിച്ച് കൊടുക്കപ്പെട്ടു (അപ്പ 2:23). ദൈവം എല്ലാം മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച ഒരു സംഘമാണു ക്രിസ്തുവിന്റെ കുരിശുമരണം. “നീതിമാനായ ദാസന്റെ മരണത്തെക്കുറിച്ചും ദൈവീക രക്ഷാപദ്ധതിയെക്കുറിച്ചുമൊക്കെ തിരുലിഖിതങ്ങൾ മുൻകൂട്ടി പറഞ്ഞിരുന്നു. (ഏശയ്യ: 53:11, 53:12, യോഹ. 8:34-36; അപ്പ. 3:14). അതിനാൽ വിശുദ്ധ പൗലോസിന്റെ വാക്കുകൾ ഇങ്ങനെയാണ്: “യേശു നമ്മുടെ പാപങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി വിശുദ്ധ ലിഖിതങ്ങൾ അനുസരിച്ചു മരിച്ചു” (1 കോറി. 15:3). ക്രിസ്തു തന്നെ ഉത്ഥാനത്തിന് ശേഷം എമ്മാവൂസിലേക്കു പോയ ശിഷ്യന്മാർക്കും പിന്നീട് അപ്പസ്തോലന്മാർക്കും വിശുദ്ധ ലിഖിതങ്ങളുടെ ഈ വ്യാഖ്യാനം വ്യക്തമായി നൽകിയിട്ടുണ്ട് (ലൂക്കാ 24:25-27, 44, 45).
ക്രിസ്തുവിന്റെ കുരിശുമരണത്തിലൂടെ നാം കാണുന്നതു പിതാവിന്റെ സാർവത്രികമായ രക്ഷാകര സ്നേഹത്തിന്റെ പ്രകടനമാണ്. അതോടൊപ്പം സ്വന്തം ഇഷ്ടങ്ങളെ മാറ്റിവച്ച് തന്നെ അയച്ചവന്റെ ഇഷ്ടം പ്രവർത്തിക്കാൻ സ്വയം സമർപ്പണം ചെയ്തു നമ്മെ പാപത്തിൽ നിന്നും വീണ്ടെടുത്ത ക്രിസ്തുവിന്റെ സ്നേഹവുമാണ്. “നാം ദൈവത്തെ സ്നേഹിച്ചു എന്നതിലല്ല, അവിടുന്ന് നമ്മെ സ്നേഹിക്കുകയും നമ്മുടെ പാപങ്ങൾക്കു പരിഹാരബലിയായി സ്വപുത്രനെ അയയ്ക്കുകയും ചെയ്തു എന്നതിലാണ് സ്നേഹം" (1 യോഹ. 4:10, 4:19). “നാം പാപികളായിരിക്കെ ക്രിസ്തു നമുക്കു വേണ്ടി മരിച്ചു. അങ്ങനെ നമ്മോടുള്ള തന്റെ സ്നേഹം ദൈവം പ്രകടമാക്കിയിരിക്കുന്നു" (റോമാ. 5:8). മനുഷ്യരോടുള്ള പിതാവിന്റെ സ്നേഹത്തെ തന്റെ മാനുഷിക ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിച്ചു മനുഷ്യ “അവസാനം വരെ" സ്നേഹിച്ചു. കാരണം, "സ്നേഹിതർക്ക് വേണ്ടി സ്വജീവൻ അർപ്പിക്കുന്നതിനെക്കാൾ വലിയ സ്നേഹം ഒരുവനുമില്ല(യോഹ 13:1, 15:13). സ്വപിതാവിനോടും പിതാവ് രക്ഷിക്കാനാഗ്രഹിക്കുന്ന മനുഷ്യരോടുമുള്ള സ്നേഹത്താൽ ക്രിസ്തു പീഡാസഹനവും മരണവും സ്വയം സ്വീകരിച്ചു. അവിടുന്ന് ഇങ്ങനെ അരുളി ചെയ്തു: “ആരും (എന്റെ ജീവനെ) എന്നിൽനിന്ന് പിടിച്ചെടുക്കുകയല്ല, ഞാൻ അതു സ്വമനസാ സമർപ്പിക്കുകയാണ്” (യോഹ. 10:18). അതിനാൽ ദൈവപുത്രന് തന്റെ മരണത്തിലേക്കു നടന്നുനീങ്ങുമ്പോൾ പരമമായ സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ടായിരുന്നു എന്നു തിരുവചനത്തിൽ നിന്നും നാം മനസിലാക്കുന്നു (യോഹ. 18:4-6; മത്തായി 26:53).
പിതാവായ ദൈവം ക്രിസ്തുവിനെ ഇത്ര മാത്രം ക്രൂരമായ ഒരു മരണത്തിന് ഏൽപിച്ച് കൊടുക്കണമായിരുന്നോ? അപ്പ 2:23 ഏശയ്യ: 53:11 യോഹ. 8:34-36 അപ്പ. 3:14 ലൂക്കാ 24:25-27 1 യോഹ. 4:10 റോമാ. 5:8 യോഹ 13:1 യോഹ. 10:18 യോഹ. 18:4-6 മത്തായി 26:5 Living Faith Series : 1 (ചോദ്യം:9) Bible Theology Church Teachings
place 3rd Floor, Room No.704, Olive Arcade, Near St. Joseph’s Hospital, Mananthavady – 670645
call
Call For More Information
04935 293101, 97446 67206
mail
Mail us on
info@fedarfoundation.com
FEDAR FOUNDATION
3rd Floor, Room No.704, Olive Arcade, Near St. Joseph’s Hospital, Mananthavady – 670645
Email : info@fedarfoundation.com
Phone : 04935 293101, 97446 67206