We appreciate that you have taken the time to write us. We will get back to you very soon. Please come back and see us often.
Authored by : Mar Joseph Pamplany On 30-Jan-2021
കഴിഞ്ഞ നൂറ്റാണ്ടില് കത്തോലിക്കാസഭയും WCC യും സാമൂഹ്യ പ്രബോധനങ്ങളെ വിപുലപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. അടിസ്ഥാനപരമായ ആഭിമുഖ്യങ്ങളും ബോധ്യങ്ങളും മുളയെടുക്കുകയും, കേന്ദ്രീകരിക്കപ്പെടുകയും, ശാശ്വതമാക്കപ്പടുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഭാവിയില് ആക്കങ്ങളുടെ സ്ഥാന ചലനങ്ങളും പുതിയ വികസനങ്ങളും ഉണ്ടാകുമെന്നത് തീര്ച്ചയാണ്. ആവേശം നിറഞ്ഞ കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളും, ഇടറാതെയുള്ള മുന്നേറ്റങ്ങളും, അന്തര്ദര്ശനത്തിനും ആദര്ശൈക്യത്തിനും, അന്വയത്തിനും ഉള്ള കാലഘട്ടങ്ങളും, ദോഷൈക ദൃഷ്ടിത്വത്തിനും, ശുഭാപ്തി വിശ്വാസത്തിനും, വാസ്തവികത്വത്തിനുമുള്ള (realism) നിമിഷങ്ങളും ഉണ്ടാകും. എന്നിരുന്നാലും ഈ വ്യതിയാനങ്ങളുടെയെല്ലാം ഇടയില്തന്നെ, സുപ്രധാനങ്ങളായ പല ഘടകങ്ങളും (മാറ്റങ്ങള്ക്കു വിധേയമാകാതെ) നിലകൊള്ളും. മറ്റു പല തരത്തില് വിഭജിക്കാവുന്നതും പ്രതിപാദിക്കാവുന്നതുമായ താഴെക്കാണിക്കാവുന്ന അന്തര്ദര്ശനങ്ങളെക്കൂടി ഉള്പ്പെടുത്തുന്നു:
ശ്രദ്ധേയമായ ചിലഭാഗങ്ങള് ഇവിടെ അവസരോചിതമായിരിക്കും. "ഒരു പുതിയ ഭൂമിയ്ക്കുവേണ്ടിയുള്ള സ്വപ്നം ഇതിനെ സൃഷ്ടിക്കുവാനുള്ള നമ്മുടെ താത്പര്യത്തെ ക്ഷീണിപ്പിക്കാതെ, വര്ദ്ധിപ്പിക്കണം". ആധുനിക ലോകത്തിലെ മനുഷ്യര്ക്ക് കൂടുതല് ഔദാര്യത്തോടും കാര്യക്ഷമതയോടുംകൂടി സേവനം ചെയ്യുക എന്നതിനേക്കാള് ഉപരിയായി ക്രൈസ്തവര്ക്ക് മറ്റൊന്നിനേയും ഉത്ക്കടമായി ആഗ്രഹിക്കുവാനാകില്ല", ലോകത്തിന്റെ പരിവര്ത്തനത്തിനായി നീതിക്കും പങ്കാളിത്വത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള പ്രവര്ത്തനമാണ് സുവിശേഷ പ്രഘോഷണത്തിന്റെ പ്രധാന ഘടകമായി ഞങ്ങള്ക്ക് അനുഭവപ്പെടുന്നത്." "ക്രിസ്തുവിനോട് ഞങ്ങളെന്തുമാത്രം അടുക്കുമോ, ലോകത്തെ സേവിക്കുന്നതിനായി അത്രയും ഞങ്ങള് ക്ലേശിക്കുകയാണ്" "തങ്ങളുടെ പ്രവര്ത്തനങ്ങളില് മറ്റുള്ളവരിലുള്ള മനുഷ്യ മാഹാത്മ്യത്തെ നിഷേധിക്കുന്ന ക്രൈസ്തവര് യേശുക്രിസ്തുവിനെ നിഷേധിക്കുകയാണ്". "മനുഷ്യാവകാശങ്ങള്ക്കു വേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടങ്ങളിലുള്ള പങ്കാളിത്വം തന്നെയാണ് സഭയുടെ സമഗ്ര പ്രവര്ത്തനത്തിനുള്ള കേന്ദ്രബിന്ദു". നമ്മുടെ ജനങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ ഓരോഭാഗത്തെയും ക്രൈസ്തവര് കടന്നുചൊല്ലണം. അക്രൈസ്തവരുമായി പങ്കാളിത്വത്തോടുകൂടി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതിനും, എല്ലാത്തലങ്ങളിലും ക്രിസ്തുവിന് സാക്ഷികളായിത്തീരേണ്ടതിനും വേണ്ടി."
2. ലോകവുമായിട്ടുള്ള അവളുടെ സഹകരണത്തിലും, വിനിമയത്തിലും, സഭ പ്രത്യേകമായതും, നാനാമുഖമുള്ളതുമായ സാമൂഹ്യസേവനം നടത്തുന്നു. നമുക്ക് ഈ സേവനത്തിന്റെ പ്രധാനപ്പെട്ട ബാഹ്യരേഖകളെ വിവരിക്കുകയും ന്യൂതനകളെയും മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്യാം.
ലൗകിക വിഷയങ്ങളുടെ-ശാസ്ത്രത്തിന്റെയും, സാങ്കേതിക വിദ്യയുടെയും, സംസ്ക്കാരത്തിന്റെയും, ആദര്ശങ്ങളുടെയും, സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രത്തിന്റെയും, രാഷ്ട്രമീമാംസയുടെയും വിസ്തൃതമായ മേഖലകളില് അവയ്ക്കുള്ള സ്വയം നിര്ണ്ണായവകാശങ്ങളെ സഭ അംഗീകരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും സാമ്പത്തികമൊ രാഷ്ട്രീയമൊ ആയ ശക്തികളെയും, പ്രശസ്തിയെയും ആനുകൂല്യങ്ങളെയും അവളന്വേഷിക്കുന്നില്ല. എന്നിരുന്നാലും സഭ അവളുടെ സാതന്ത്ര്യത്തെ പുനഃസ്ഥാപിക്കുകയും, വിവിധ പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളില് നിന്നും സാമൂഹിക സാമ്പത്തിക രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്തിഥികളില്നിന്നും അവളുടെ സന്ദേശത്തെ വേര്തിരിച്ചു കാണിക്കുന്നതിന് ശ്രമിക്കുകയും അവളുടെ പ്രസ്താവനകള്ക്കുള്ള സുവിശേഷോല്പത്തിയെ എടുത്തുകാട്ടുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിലും ലോകത്തിന്റെ പ്രശ്നങ്ങളെ പരിഹരിക്കുന്നതിനുള്ള സാങ്കേതികമായ വൈഭവവും മുന് നിര്മ്മിത മാതൃകകളും ഉണ്ടെന്നവകാശപ്പെടുന്നില്ല. സഭ അവളുടെ ഏകത്വത്തെയും സാര്വ്വത്രികത്വത്തെയും തുടരെ സമര്ത്ഥിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ഔദ്യോഗിക പ്രബോധനങ്ങളെ വ്യത്യസ്ത താത്പര്യങ്ങളുമായി-അവ ജാതികളുടെയോ ഭാഷയുടെയോ വര്ഗ്ഗത്തിന്റെയോ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള ഗ്രൂപ്പുകളെപ്പറ്റിയോ, രാഷ്ട്രീയ പാര്ട്ടികളെയൊ, രാജ്യത്തെയൊ, സംസ്ക്കാരത്തെയൊ, മറ്റും പറ്റിയുള്ളതാണെങ്കിലും അവയുമായി താദാത്മ്യപ്പെടാന് ശ്രമിക്കുന്നില്ല. ഈ വസ്തുതയാണ് ക്രിസ്തീയ രാഷ്ട്രീയ പാര്ട്ടികളുടെ നേരേയും ആദര്ശപരമായ നിലപാടുകള് കൈക്കൊള്ളുന്നതിനെപ്പറ്റിയും കക്ഷിരാഷ്ട്രീയത്തെപ്പറ്റിയും മൗനം ദീക്ഷിക്കുവാന് സഭാ നേതാക്കന്മാരെ പ്രരിപ്പിക്കുന്നത്. ഇങ്ങനെയുള്ള കാര്യങ്ങള് പലപ്പോഴും പ്രധാനപ്പെട്ട വിഷയങ്ങളില്നിന്നും, സംഘട്ടനങ്ങളില് നിന്നും ഒഴിഞ്ഞുമാറുന്നതിനും പരോക്ഷമായി മുന് നില കൈക്കൊള്ളുന്നതിനും പ്രരിപ്പിക്കുന്നത്. വിശ്വാസവും പ്രത്യയശാസ്ത്രവും ഗാഢമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതുകൊണ്ട് ഇടതുപക്ഷങ്ങളുടെയും വലതുപക്ഷങ്ങളുടെയും നുഴഞ്ഞുകയറ്റങ്ങളെയും ആദര്ശവല്ക്കരണങ്ങളെയും, ആസൂത്രണങ്ങളെയും തള്ളിനീക്കി സഭയുടെ യഥാര്ത്ഥത്തിലുള്ള ഐക്യവും, സാര്വ്വത്രികതയും, സര്വ്വാതിശയത്വവും സംരക്ഷിക്കുക സഭയ്ക്ക് എളുപ്പമല്ല.
സമീപകാലങ്ങളിലെ പ്രമാണരേഖകള് - പ്രത്യേകിച്ചും പോള് 6-ാമന്റെയും, ജോണ്പോള് 2-ാന്റെയും, പ്യൂബ്ലായിലെയും, നെയ്റോബിയിലെയും, ചിയാങ്ങ്മയിലെയും (Chiang Mai) - ഈ വിഷയങ്ങളിലെ വിവിധ വീക്ഷണകോണുകളില് നിന്ന് പ്രതിപാദിച്ചിട്ടുണ്ട്. പ്രകാശം വീഴ്ത്തുന്ന ഏതാനും ഭാഗങ്ങളെ നമുക്കിവിടെ ഉദ്ധരിക്കാം: "സഭയുടെ കൈകടത്തല്, രാഷ്ട്രീയ ജീവിതത്തിന് എപ്പോഴും ഒരു ഭീഷണിയാണ്" എന്നുള്ളത് ക്രൈസ്തവര് സാമ്പത്തികവും, സാമൂഹികവും, സാംസ്ക്കാരികവും രാഷ്ട്രീയവുമായ വിവക്ഷകള് ഇല്ലാത്ത ഒരു സുവിശേഷ പ്രഘോഷണം നടത്തുമ്പോള് സംഭവിക്കുന്നു". ഇത് നിലവിലിരിക്കുന്ന വ്യവസ്ഥിതിയുമായുള്ള ഒരു തരം കൂട്ടുചേരലാണ്. മറ്റ് ഗ്രൂപ്പുകള് എതിര്ഭാഗത്തേക്ക് അതായത് ക്രിസ്തീയ സന്ദേശത്തെ ചില പ്രത്യയശാസ്ത്രവുമായി തുല്യപ്പെടുത്തുന്നതിനെയും ഇവയില് ആദ്യത്തേതിനെ രണ്ടാമത്തേതിന്റെ കീഴിലാക്കുന്നതിനു വേണ്ടിയും പ്രലോഭിപ്പിക്കപ്പെടുകയാണ്" ."മാര്ക്സിസത്തോടുള്ള ഭയം ഉദാരമായ കുത്തകമുതലാളിത്വത്തിന്റെ മര്ദ്ദകാത്മകമായ യാഥാര്ത്ഥ്യത്തെ നേരിടുന്നതില്നിന്ന് പലപ്പോഴും പിന്തിരിപ്പിക്കുകയാണ്". "സഭയുടെ ഐക്യം പ്രദര്ശിപ്പിക്കേണ്ടത് രാഷ്ട്രീയ പോരാട്ടത്തിലുള്ള പിരിമുറുക്കത്തിലാണ് സഭ. ഐക്യം സംരക്ഷിക്കേണ്ടതിനായി മൗനം ദീക്ഷിക്കുവാനും അല്ലെങ്കില് കുരിശുയുദ്ധത്തിന്റെ ചൈതന്യത്തില് ഒരു പ്രത്യേക ലക്ഷ്യത്തിനു വേണ്ടിയോ അല്ലെങ്കില് അതിനെതിരായോ വിഭജിക്കുവാന് വേണ്ടി പ്രലോഭിപ്പിക്കപ്പെടുകയാണ് ദൈവ സൃഷ്ടികളുടെ മാഹാത്മ്യം നിമിത്തം സഭ പറയുകയും പ്രവര്ത്തിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ട രാഷ്ട്രീയ വിഷയങ്ങളുണ്ട്. ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് സഭയെ രാഷ്ട്രീയമാക്കുന്നതിനുവേണ്ടിയല്ല" "നീതിക്കുവേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടങ്ങളില് സഭകള്ക്ക് നിഷ്പക്ഷമായി നില്ക്കാന് സാധിക്കുകയില്ല. ഇതുവഴി ആദര്ശപരമായി സഭകള് കക്ഷിചേരണമെന്നില്ല". സഭയുടെ ജീവിതത്തിലും, ചിന്തയിലും കാണുന്ന ആദര്ശസ്വാധീനങ്ങളുടെ മുന് അനുമാനങ്ങളുടെ വ്യാപകത്വം ക്രൈസ്തവരുടെ ഭാഗത്തുനിന്നും ഉയര്ന്നതരത്തിലുള്ള ജാഗ്രതയും, ആത്മനിരൂപണവും ആവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്. ക്രൈസ്തവസഭ സമൂഹത്തിലെ അനീതിക്കുള്ള ആശയബന്ധമായ ഒരുപകരണമായിത്തീരാനും ദുരുപയോഗിക്കപ്പെടാതിരിക്കാനുംവേണ്ടി ജാഗ്രത കാണിക്കേണ്ടതാവശ്യമാണ്".
"വിവിധ മതങ്ങളിലും ലൗകിക പ്രവര്ത്തനങ്ങളിലും പ്രസ്ഥാനങ്ങളിലും ദൈവാരൂപി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നുണ്ട്. മാത്രമല്ല മനുഷ്യ സമൂഹത്തിന്റെ വിവിധ മാര്ഗ്ഗങ്ങളിലൂടെ സുവിശേഷവത്ക്കരണം നടക്കുന്നുണ്ട്". എങ്കിലും സഭയ്ക്ക് അവളുടെതായ കര്ത്തവ്യം ഉണ്ട്. ചരിത്രത്തിന്റെ ഓരോ ഘട്ടത്തിലും അവള് സുവിശേഷവത്ക്കരണം നടത്തുകയും എല്ലാവിധ ജീവിതത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള സുവിശേഷത്തിന്റെ വിവക്ഷകളെ വ്യക്തമായി പ്രകടിപ്പിക്കുകയും വേണം. പാപം, മാനസാന്തരം, ധാര്മ്മികത, പ്രസാദവരം തുടങ്ങിയവയ്ക്ക് നിഷേധിക്കാനാവാത്ത സാമൂഹിക മാനങ്ങള് ഉണ്ട്. ക്രിസ്തു എല്ലാ വര്ഗ്ഗങ്ങള്ക്കും, ജാതികള്ക്കും, രാജ്യങ്ങള്ക്കും, സംസ്ക്കാരങ്ങള്ക്കും, മതങ്ങള്ക്കും, പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങള്ക്കും, വ്യവസ്ഥിതികള്ക്കുമുള്ള കര്ത്താവും വിമോചകനുമാണ്. അതുകൊണ്ട് സുവിശേഷത്തിന്റെ ഈ സാമൂഹ്യ മാനത്തിന് വിശ്വസ്തയായിരുന്നുകൊണ്ട് ക്രിസ്തുവിന്റെ ഈ ദൗത്യം എല്ലാ സമയത്തും, എല്ലാ സ്ഥലത്തും, എല്ലാ സാഹചര്യങ്ങളിലും സഭനിര്വ്വഹിക്കണം. ജോണ് പോള് 2-ാമന് തന്നിമിത്തം ഉദ്ഘോഷിക്കുന്നു: "ക്രിസ്തുവിന് വേണ്ടി കവാടങ്ങള് തുറന്നിടുക. അവന്റെ രക്ഷണീയ ശക്തി പ്രവേശിക്കുന്നതിനുവേണ്ടി രാഷ്ട്രങ്ങളുടെയും, സാമ്പത്തിക രാഷ്ട്രീയ പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെയും, സംസ്ക്കാരത്തിന്റെയും, നാഗരികതയുടെയും, വികസനത്തിന്റെയും വിശാല മേഖലകളുടെ സീമകളെ തുറന്നിടുക". ദൈവത്തിന് ഭൂമിയില് സന്നിഹിതനാകുവാന് പല മാര്ഗ്ഗങ്ങളുള്ളതുകൊണ്ട്, മനുഷ്യ ഗുണമുളവാക്കുകയും വിമോചിപ്പിക്കുകയും, സുവിശേഷവത്ക്കരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഈ സാമൂഹ്യസേവനം ചര്ച്ചയുടെയും, വിനീത ശുശ്രൂഷയുടെയും ചൈതന്യത്തിലായിരിക്കണം നിര്വ്വഹിക്കേണ്ടത്.
സഭ അവളുടെ സാമൂഹ്യശുശ്രൂഷ പലവിധം നിര്വ്വഹിക്കുന്നു: അനീതികളുടെയും മര്ദ്ദനാത്മകവും മനുഷ്യത്വഹീനവുമായ നയങ്ങളെയും, പരിപാടികളെയും ഘടനകളെയും, ഭരണസംവിധാനങ്ങളെയും പ്രവാചകതുല്യം ഭര്ത്സിച്ചുകൊണ്ടും ദരിദ്രരേയും മര്ദ്ദിതരേയും സംരക്ഷിച്ചുകൊണ്ടും വ്യക്തികള്ക്കും, ഗ്രൂപ്പുകള്ക്കും, പ്രസ്ഥാനങ്ങള്ക്കും പ്രചോദനവും മാര്ഗ്ഗനിര്ദ്ദേശവും നല്കിക്കൊണ്ടും; എല്ലാ തലങ്ങളിലുമുള്ള പ്രോത്സാഹനവും പിന്തുണയും ക്രിയാത്മകമായ പ്രാരംഭകങ്ങളും കൊടുത്തുകൊണ്ടും - ട്രെയ്ഡ് യൂണിയനുകള്ക്കും, ജനപോരാട്ടങ്ങള്ക്കും ഗവണ്മെന്റിനും, ഐക്യരാഷ്ട്രസംഘടനകള്ക്കും മറ്റും - അര്ഹതയുള്ള കാര്യങ്ങള്ക്ക് നയതന്ത്രപരമായ സേവനങ്ങള്കൊണ്ടും; വ്രണിതരായ വ്യക്തികള്ക്കും വിഘടിച്ചു നില്ക്കുന്ന പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങള്ക്കും പ്രസ്ഥാനങ്ങള്ക്കും തുറന്ന സംവാദത്തിനുള്ള ആഹ്വാനം നല്കുന്ന അനുരഞ്ജനശുശ്രൂഷ വഴിയായിട്ടും മൂല്യങ്ങള്കൊണ്ടും ഘടനകള്കൊണ്ടും സുവിശേഷത്തിന് യഥാര്ത്ഥ സാക്ഷികളാകുന്ന ക്രിസ്തീയ സമൂഹങ്ങളുടെ രൂപവല്ക്കരണംകൊണ്ടും മറ്റും ഇത് സാധിക്കുന്നതാണ്. അതുകൊണ്ട് സാമൂഹികവും അജപാലനപരവുമായ ആസൂത്രണം അത്യാവശ്യമാണെന്ന് മാത്രമല്ല സാമൂഹ്യപ്രവര്ത്തനത്തിനുള്ള കമ്മീഷനുകള്ക്ക് സഭയില് അനിവാര്യമായ ഒരു പങ്കു വഹിക്കുവാനുമുണ്ട്.
ഉദാഹരണത്തിന് ജോണ് 23-ാമന് ആഗോളാധികാര വ്യവസ്ഥിതിയുടെ പുനഃസംവിധാനത്തിന് വേണ്ടി അഭ്യര്ത്ഥിക്കുന്നു. പോള് ആറാമന്റെ വീക്ഷണത്തില് പുരോഗതി കരുത്തുറ്റ വ്യതിയാനങ്ങളുടെ പരിഷ്കാരങ്ങളും അടിയന്തരമായ പരിവര്ത്തനങ്ങളും ആവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്. PCJPയുടെ അഭിപ്രായത്തില് സാമൂഹികവും രാഷ്ട്രീയവും സാമ്പത്തികവുമായ ഘടനകളുടെ പരിവര്ത്തനത്തിന്റെ ആവശ്യവുമായി മാനുഷികാവകാശങ്ങള് ബന്ധപ്പെട്ടു കിടക്കുന്നതായി സഭ അംഗീകരിക്കുന്നുണ്ട്. ബോധവല്ക്കരണം അനീതിപൂണ്ട സാമൂഹ്യഘടനകളുടെ വ്യതിയാനത്തിനുള്ള നടപടിയായി ഏഷ്യന്മെത്രാന്മാര് കാണുന്നു. ഘടനകളുടെ വ്യതിയാനവും പുതിയ ബന്ധങ്ങളുടെയും മൂല്യങ്ങളുടേയും നിര്മ്മാണവും ആധുനിക കാലത്തെ ഏറ്റവും അര്ത്ഥപൂര്ണ്ണവും അവസരോചിതവുമായ നടപടിയായി ഇന്ത്യന് മെത്രാന്മാര് വീക്ഷിക്കുന്നു. WCCയുടേയും EACCയുടേയും CCAയുടേയും പ്രമാണരേഖകള് അവസരോചിതമായ സാമ്പത്തികവും രാഷ്ട്രീയവുമായ സ്ഥാപനങ്ങളെ നിര്മ്മിക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യത്തെപ്പറ്റി വീണ്ടും വീണ്ടും പ്രസ്താവിക്കുന്നുണ്ട്. 1952 ലെ ലക്നോവ് കോണ്ഫ്രന്സ് ഭൂനയ പരിഷ്കാരങ്ങളെപ്പറ്റിയും ഘടനകളുടെ വ്യതിയാനത്തിനു വേണ്ടുന്ന രാഷ്ട്രീയ പ്രവര്ത്തനത്തിന്റെ ആവശ്യത്തെപ്പറ്റിയും പ്രസ്താവിച്ചിട്ടുള്ളതാണ്. ജോണ് പോള് രണ്ടാമന് 1981 ല് തൊഴിലിന്റേയും ഉല്പാദനത്തിന്റെയും മേഖലകളെ സ്വാധീനിക്കുന്ന ആസന്ന പുരോഗതികള് കഴിഞ്ഞ നൂറ്റാണ്ടിലെ വ്യവസായ വിപ്ലവത്തെക്കാള് ഏറെയായി ദരിദ്രരും മര്ദ്ദിതരുമായ ജനലക്ഷങ്ങള്ക്ക് ആശ്വാസവും പ്രതീക്ഷയും നല്കുമെന്ന് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഇതിനു പുറമേ മനുഷ്യവ്യക്തി മാഹാത്മ്യത്തിനും; "അവന് സ്വാതന്ത്യവും ഉത്തരവാദിത്വമുളളവനുമായ ഒരു വ്യക്തിയാണെന്നും" "ദൈവത്തിന്റെ പുത്രനാണെന്നും" "സാര്വ്വത്രികവും അലംഘനീയവും അനിഷേധ്യവുമായ അവകാശങ്ങള് ഉളളവനാണെന്നും" ഈ പ്രമാണരേഖകള് എടുത്തുകാട്ടുന്നുണ്ട്. "സഭയുടെ സാമൂഹ്യ പ്രബോധനങ്ങളുടെ സര്വ്വപ്രധാനമായ ആശയം മനുഷ്യര് എല്ലാ സാമൂഹ്യ സ്ഥാപനങ്ങളുടെയും അടിസ്ഥാനവും, കാരണവും, അന്ത്യവുമാണെന്നുളളതാണ്". വ്യവസ്ഥിതികള് മനുഷ്യനു വേണ്ടിയുളളതായിരിക്കണം, അല്ലാതെ മനുഷ്യന് വ്യവസ്ഥിതിക്കു വേണ്ടിയുളളവനാകരുത്. മനുഷ്യര് എന്തു ലക്ഷ്യത്തിനുവേണ്ടി സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവോ അവ സാധിക്കുന്നതിനുവേണ്ടിയുളള ഉപാധികളായിത്തീരണം ഈ വ്യവസ്ഥിതികള്. മനുഷ്യന് രാഷ്ട്രത്തിനുവേണ്ടി ഉണ്ടാക്കപ്പെട്ടവനല്ല, മറിച്ച് രാഷ്ട്രം മനുഷ്യനുവേണ്ടിയുളളതാണ്. മനുഷ്യന് ഉല്പാദനത്തിനുവേണ്ടി നിര്മ്മിക്കപ്പെട്ടവനല്ല, മറിച്ച് ഉല്പാദനം മനുഷ്യന് വേണ്ടിയിട്ടാണ്. തൊഴില് മനുഷ്യനുവേണ്ടിയാണ്, എന്നാല് മനുഷ്യന് തൊഴിലിനുവേണ്ടിയല്ല. അതുകൊണ്ട് മനുഷ്യോചിതമായ ഒരു നഗരം, മനുഷ്യന്റെ സേവനത്തിനുവേണ്ടിയുളള ഒരു സമൂഹം നാം നിര്മ്മിക്കണം. വ്യക്തികളും സമൂഹങ്ങളും തമ്മിലുളള പരസ്പരാശ്രയത്വത്തെയും, അധീനത്വാവകാശ പ്രമാണത്തെയും, (principle of subsidiarity) പൊതുനന്മയേയും ഈ പ്രമാണരേഖകള് വിശദമാക്കുന്നുണ്ട്. മനുഷ്യനെയും സമൂഹത്തെയുംപറ്റിയുള്ള വീക്ഷണം, ആധുനിക ലോകവുമായുള്ള സംഭാഷണത്തിലൂടെ കൂടുതല് സമ്പൂര്ണ്ണമാക്കേണ്ടതാണെങ്കിലും അവയുടെ മുഖ്യ ചിന്താധാരകള് വളരെ വ്യക്തമാണ്.
മാനുഷികവും ക്രൈസ്തവവുമായ കാരണങ്ങളാല് മേല്പറഞ്ഞ അനീതി പൂണ്ടതും മര്ദ്ദകമായതുമായ സ്ഥിതിവിശേഷങ്ങള്-വ്യക്തികളും, ഘടനകളും, പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളും മൂല്യ വ്യവസ്ഥിതികളുമാണ് അവയെ സൃഷ്ടിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട് അവ- എതിര്ക്കപ്പെടേണ്ടതും പരിവര്ത്തനം ചെയ്യപ്പെടേണ്ടതുമാണ്. "സുവിശേഷങ്ങളും ദരിദ്രരുടെ ദുഃസ്ഥിതിയും സാമൂഹ്യ പരിവര്ത്തനത്തിനായിട്ട് പ്രവര്ത്തിക്കുവാന് നമ്മെ വെല്ലുവിളിക്കുന്നുണ്ട്. സഭകളുടെ ദൗത്യം നീതിക്കും സ്വയം പര്യാപ്തതയ്ക്കും വേണ്ടിയുള്ള ദരിദ്രരുടെയും മര്ദ്ദിതരുടെയും പോരാട്ടങ്ങളില് പിന്തുണ നല്കുകയെന്നുള്ളതാണ്. "അനീതി നിറഞ്ഞ വ്യവസ്ഥിതികളും ഘടനകളും കൊണ്ട് മര്ദ്ദിതരും, ബലാല്ക്കാരത്തിന് വിധേയമായവരുടെ കരച്ചില് ശ്രവിച്ചിട്ട്, സ്വന്തം വൈകല്യങ്ങളും വൈകൃതങ്ങളും കൊണ്ട് ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതിയെ എതിര്ക്കുന്ന ഒരു ലോകത്തിന്റെ അഭ്യര്ത്ഥന ശ്രവിച്ചിട്ട്, ദരിദ്രര്ക്ക് സുവിശേഷവും മര്ദ്ദിതര്ക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യവും, പീഡിതര്ക്ക് സന്തോഷവും പ്രഘോഷണം ചെയ്തുകൊണ്ട് സഭ ലോക ഹൃദയത്തില് സന്നിഹിതയാകണം.
ഈ ലോകത്തിലുളള ദൈവത്തിന്റെ ക്രിയാത്മകമായ സാന്നിദ്ധ്യത്തെപ്പറ്റിയും ഉള്ച്ചേരുന്നതിനുളള അവിടുത്തെ ക്ഷണത്തെപ്പറ്റിയും സഭയുടെ പ്രമാണരേഖകള് വീണ്ടും വീണ്ടും ഊന്നിപ്പറയുന്നുണ്ടെന്നുളള കാര്യം ഇവിടെ അനുസ്മരിക്കുന്നതു നല്ലതായിരിക്കും. ഏതാനും പ്രസക്ത ഭാഗങ്ങളെ നമുക്കിവിടെ ഉദ്ധരിക്കാം. ആധുനിക ലോകത്തിലുളള ദൈവത്തിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യത്തെപ്പറ്റിയും, സംഭവങ്ങളിലും ആവശ്യങ്ങളിലും അഭിലാഷങ്ങളിലും കണ്ടെത്തേണ്ടുന്ന ലക്ഷ്യങ്ങളെപ്പറ്റിയും സഭയ്ക്ക് വിശദീകരിക്കേണ്ടതുണ്ട്. പ്യൂബ്ലാ പ്രമാണരേഖ മാനുഷികവും ദൈവികവുമായ വിശ്വാസത്തെ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നുണ്ട്. "ലാറ്റിനമേരിക്കയുടെ ഹൃദയത്തില് വിമോചകനായ യേശുക്രിസ്തുവിലൂടെ, ദൈവം സജീവനായി സന്നിഹിതനാണ ്". "ദരിദ്രരിലൂടെ നമ്മെ വെല്ലുവിളിക്കുകയും ചോദ്യം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നത് ക്രിസ്തുവാണ്". ജെനീവ കോണ്ഫ്രന്സ് സമര്ത്ഥിക്കുന്നു. "സാമ്പത്തിക സാമൂഹ്യ ഘടനകളിലൂടെ കേന്ദ്രഭാഗത്ത് ക്രിസ്തു ഉണ്ട്. "ദ്രാവകാവസ്ഥ, വാണിജ്യനിബന്ധനകള്, നികുതികള്, ആന്തരിക സംവിധാനങ്ങളുടെ വികസനം തുടങ്ങിയ സാങ്കേതിക വിഷയങ്ങളിലും ദൈവത്തിന് താല്പര്യമുണ്ട്. ക്വോലാലംപൂര് അസംബ്ലി പ്രസ്താവിക്കുന്നു: ആധുനിക ഏഷ്യയിലെ വിപ്ലവങ്ങളില് ക്രിസ്തു എപ്രകാരം പ്രവര്ത്തിക്കുന്നുവെന്ന് വിവേചിച്ചറിയുവാന് സഭ പരിശ്രമിക്കണം. അവന് പ്രത്യുത്തരം നല്കിക്കൊണ്ട് അവന്റെ സാന്നിധ്യവും അധികാരവും മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുത്തുകൊണ്ട്, സഭ അവിടെ സന്നിഹിതയാണ്.... വീണ്ടും ഇന്ത്യയിലെ ക്രിസ്ത്യന് കൗണ്സില്പറയുന്നു. എല്ലാവര്ക്കും ജീവനുണ്ടാകുവാനും അതു സമൃദ്ധമായി ഉണ്ടാകുവാനുംവേണ്ടിയുളള ജനങ്ങളുടെ വിമോചന പോരാട്ടത്തില് പങ്കെടുക്കുവാന് യേശുക്രിസ്തു നമ്മെ വിളിക്കുന്നു.
വര്ഗ്ഗങ്ങളുടെ പക്ഷപാതം കൊണ്ടും ഗോത്രപരവും സാംസ്ക്കാരികവുമായ മുന്വിധി കൊണ്ടും ആശയപരമായ മുന്വിഭാവനകള്കൊണ്ടും - അവ പലപ്പോഴും അചേതനമാണെന്നിരുന്നാല് തന്നെയും - ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസവുമായിട്ട് ഇട കലര്ന്നിരിക്കുന്നതുകൊണ്ട് ഈ ദൗത്യം ദുഷ്ക്കരവും അന്ത്യം കാണാത്തതുമാണ്. ക്രൈസ്തവന്റെ ചിന്താരൂപങ്ങള് സുവിശേഷാനുസൃതമായിരിക്കണമെന്നില്ല. കാരണം മിക്കവരും 'അവരുടെ ചിന്താശീലങ്ങള്കൊണ്ടും, പ്രവര്ത്തനങ്ങല് കൊണ്ടും നിര്ണ്ണീതരാണ ്'. വര്ഗ്ഗങ്ങളുടെയും സംസ്ക്കാരങ്ങളുടെയും ഐക്യം കാരണം മറ്റുള്ളവര് അവരുടെ ചുറ്റുപാടുകളെ ഐശ്ചയങ്ങളും വിധി നിര്ണ്ണയങ്ങളും സംവരണമെന്യെ പങ്കു വയ്ക്കുന്നു. 'ആരും ഒരിടത്തും ഏതെങ്കിലുമൊരു തരത്തിലുള്ള ആശയാധിഷ്ഠിതമായ വീക്ഷണത്തില് നിന്ന് മോചിതനല്ല' എന്നാല് ക്രിസ്തുവാകട്ടെ 'എല്ലാറ്റിനേയും പുനര് നവീകരിക്കുന്നു. നമ്മുടെ ചിന്തയുടെയും പ്രവര്ത്തനങ്ങളുടെയും മാനങ്ങളെ അവിടുന്ന് വിധിക്കുകയും ഉപയോഗ രഹിതമാക്കിത്തീര്ക്കുകയും ചോയ്യുന്നു. അദ്ദേഹം നമുക്ക് 'യഥാര്ത്ഥ സ്വാതന്ത്ര്യം' നല്കുന്നു. അങ്ങനെ സഭ നിരന്തരം സുവിശേഷവല്ക്കരിക്കപ്പെടുകയും സുവിശേഷവല്ക്കരിക്കുകയും, വിമോചിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യേണ്ടതായിട്ടുണ്ട്....
സഭയുടെ പ്രമാണരേഖകള് ഈ വിഷയങ്ങളില് വിഭിന്നഭാവങ്ങള് കാണിക്കുന്നതുകൊണ്ട് കൂടുതല് സൂക്ഷ്മത കാണിക്കുന്നത് നന്നായിരിക്കും. മുകളില് നിന്നുള്ള പരിവര്ത്തനത്തെ പിന്താങ്ങുന്നതോടൊപ്പം മാര്പ്പാപ്പമാരുടെ ചാക്രികലേഖനങ്ങളും, വത്തിക്കാന് കൗണ്സിലിന്റെ പ്രഖ്യാപനങ്ങളും, മെത്രാന്മാരുടെ സിനഡും, PCJ യും ആധുനിക ലോകത്തിലെ സാമൂഹ്യാവബോധത്തിന്റെ വളര്ച്ചയേയും, തൊഴിലാളി സംഘടനകളുടെ രൂപവല്ക്കരണത്തെയും, ജനങ്ങളുടെ നീക്കങ്ങളെയും സ്വാഗതം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ചിലയവസരങ്ങളില് സംഘട്ടനത്തിന്റെ ക്രിയാത്മകമായ പങ്കിനെ അവര് അംഗീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അനിയന്ത്രിതമായ ചൂഷണാവസരങ്ങളില് ബലാല്ക്കാരത്തിനുള്ള ഗൗരവമായ പ്രലോഭനത്തെയും അതിന്റെ നൈയാമികതയെപ്പറ്റിയും പോള് ആറാമന് പ്രസ്താവിച്ചിട്ടുണ്ട്. ലാറ്റിന് അമേരിക്കയിലെ കത്തോലിക്കാ മെത്രാന്മാരും- പിന്നീട്, ഒരു പരിധിവരെ ഏഷ്യയിലെ മെത്രാന്മാരും സാമൂഹ്യ പരിവര്ത്തനത്തില്, അടിയില് നിന്നുള്ള പരിവര്ത്തനത്തിന് ദരിദ്രരുടെയും, മര്ദ്ദിതരുടെയും പങ്കിനെ അംഗീകരിച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ ബോധവല്ക്കരണത്തിനും പ്രവര്ത്തനഘടനയ്ക്കും കൂടൂതല് പ്രാധാന്യം നല്കിയിട്ടുണ്ട്. ഭര്ത്സിക്കല് പോരാട്ടം എന്നീ വിഷയങ്ങള് മുന്നിരയില് വന്നു. ജനീവ കോണ്ഫ്രന്സിന് ശേഷം WEE യുടെയും EACC/CCA യുടെയും ചില പ്രമാണ രേഖകള് ഒരു പടി കൂടി മുന്നോട്ടു പോയി: അവ ക്രൈസ്തവരുടെ വിപ്ളവാത്മകമായ സമീപനത്തിന്റെ നൈയാമികതയെ അംഗീകരിക്കുകയും, സമൂഹത്തിലുള്ള അധികാരശക്തിയുടെ പ്രശ്നത്തെ വിശകലനം ചെയ്യുകയും, മറ്റു പലതിന്റെയും കൂട്ടത്തില് ശക്തി നേടുന്നതിനായി ജനപോരാട്ടങ്ങള്ക്കും, ഇത്തരം പോരാട്ടങ്ങളിലുള്ള സഭയുടെ പങ്കാളിത്വത്തിനും പ്രാധാന്യം നല്കുകയും ചെയ്തു.
സുപ്രധാനമായ ചില ഭാഗങ്ങളെ ഒരിക്കല് കൂടി നമുക്ക് പരിചിന്തന വിഷയമാക്കാം. മനുഷ്യാവകാശങ്ങള്ക്കുവേണ്ടിയുള്ള ക്രിയാത്മകമായ നീക്കങ്ങളിലുളള സഭയുടെ വലിയ ആദരവിനെപ്പറ്റി രണ്ടാം വത്തിക്കാന് കൗണ്സിലും തൊഴിലാളികളും തൊഴിലാളി വര്ഗ്ഗങ്ങളുടെയിടയിലുമുളള ആദര്ശ ഐക്യങ്ങളിലുളള അര്പ്പണത്തെപ്പറ്റി ജോണ് പോള് രണ്ടാമനും പ്രസ്താവിച്ചിട്ടുണ്ട്. തൊഴിലിനും മൂലധനത്തിനുമിടയിലുളള വസ്തുനിഷ്ഠവും വിശാലവുമായ സംഘട്ടനത്തെ LE അംഗീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതോടൊപ്പം തൊഴിലാളി സംഘടനകള് സാമൂഹ്യനീതിക്കുവേണ്ടിയുളള പോരാട്ടത്തിന്റെ ജിഹ്വകളെയെന്നവണ്ണം അല്ലാതെ വര്ഗ്ഗസമരത്തിന്റെ ഭാഗമായിട്ട് വീക്ഷിക്കരുതെന്ന് പറയുന്നുണ്ട്. വര്ഗ്ഗസമരം ഉപേക്ഷിക്കുകയെന്നാല്. സാമൂഹ്യനീതിക്കുവേണ്ടിയുളള അഭിമാനകരമായ പോരാട്ടത്തെ സുദൃഡമായി തെരെഞ്ഞടുക്കുകയെന്നതാണ്. പ്രബുദ്ധവും സംഘടിതവുമായ സമൂഹത്തിന്റെ ക്രിയാത്മകതയില് പ്രതീക്ഷവെച്ചു കൊണ്ട് തോക്കേ അമേരിക്കയിലെ മെത്രാന്മാര്, അവരുടെ ജനങ്ങള് തദ്ദേശ നിവാസികള്ക്കുവേണ്ടിയുളള സംഘടനകള് നിര്മ്മിച്ച് വികസിപ്പിച്ച് അവരുടെ അവകാശങ്ങള് നേടിയെടുക്കുന്നതിനും നീതിക്കുവേണ്ടി പോരാടുന്നതിനും പ്രേരണ നല്കി. ദരിദ്രരുടെ പോരാട്ടങ്ങളും പ്രശ്നങ്ങളും സ്വന്തം കാര്യങ്ങളായി അവര് പരിഗണിക്കുകയും വിമോചനത്തിനും വികസനത്തിനും ഉളള പ്രധാന വക്താക്കളായി അവരെ വീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു. ഏഷ്യയിലെ മെത്രാന്മാരും തൊഴിലാളികളെയും കൃഷിവലന്മാരെയും അവരുടെ അവകാശങ്ങള് നേടിയെടുക്കുന്നതിനുളള പ്രചോദനങ്ങളിലും സംഘടനകളിലും അവരെ സഹായിക്കുന്നതിനും തീരുമാനിച്ചു. ചിലരിങ്ങനെ പ്രസ്താവിച്ചു. വിഘടിച്ചു നില്ക്കുന്ന താല്പര്യങ്ങളുളളിടത്ത് പോരാട്ടം സാധാരണമാണ്. സാമൂഹ്യ പ്രവര്ത്തനം മിക്കപ്പോഴും ജനങ്ങളും അധികാരികളും തമ്മിലുളള യഥാര്ത്ഥ സംഭാഷണത്തിനുളള അവശ്യമായ ഉപാധിയാണ്. ഈ കാര്യത്തില് നമ്മുടെ ദൗത്യം പിന്തുണ നല്ക്കുകയെന്നതാണ്. പോരാട്ടം വളര്ച്ചയുടെ അടയാളമാണ്. ഇന്ത്യയിലെ മെത്രാന്മാര് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നതുപോലെ, ജനങ്ങളുടെ പോരാട്ടങ്ങളിലും നീക്കങ്ങളിലും ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതി യാഥാത്ഥീകരിക്കപ്പെടുന്നു.
WCC-യുടെ പ്രമാണരേഖകള് നിലവിലിരിക്കുന്ന ശക്തി ദുര്ഗ്ഗങ്ങളുടെ പക്ഷഭേദങ്ങളെ എടുത്തുകാട്ടുകയും ജനശക്തിയുടെ ആവശ്യത്തെ വിളിച്ചറിയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. അവികസിത രാജ്യങ്ങളില് ഏറെപ്പേര് പട്ടിണിയിലാണ്. കാരണം ഭൂസ്വത്ത് കൈവശം വെയ്ക്കുകയും വ്യവസായം നിയന്ത്രിക്കുകയും മുഖ്യ നയങ്ങള് തീരുമാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് ചെറിയ ഒരു വിഭാഗമാണ്. ഗവണ്മെന്റുകള് തല്പരകക്ഷികളുടെയും പൊതുനയങ്ങളുടെയും, പ്രതിനിധികളുടേതായതുകൊണ്ട്, ധനികരേയും ശക്തരേയും അനുകൂലിക്കുന്നതിനും സഹായിക്കുന്നതിനും പ്രേരിതമാകുന്നു. ഇപ്രകാരമുളള അനീതികള് രാജ്യത്തിനുളളിലും രാജ്യങ്ങള് തമ്മിലുമുളള അധീശാധികാരത്തിനും വിധേയത്വത്തിനും കാരണമായ ഘടനകളെയും സ്ഥിതിവിശേഷങ്ങളെയും അതിജീവിക്കുന്നതിനുള്ള ജനങ്ങളുടെ നീക്കങ്ങളെ ജനിപ്പിക്കുന്നു. "അനീതിക്കും മര്ദ്ദനത്തിനുമെതിരായിട്ടുള്ള പോരാട്ടം, അധികാര ശക്തികളും അവ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിനുമായുള്ള ഏറ്റുമുട്ടലുകളെ അനിവാര്യമാക്കിത്തീര്ക്കുന്നു." സ്വന്തം അവകാശ സംരക്ഷണത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള ജനങ്ങളുടെ പോരാട്ടമാണ് മൗലികമായ പ്രാധാന്യം അര്ഹിക്കുന്നത്." മര്ദ്ദനത്തെ അവസാനിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള മനസ്സും ശക്തിയും ഉത്ഭൂതമാകുന്നത് സ്വന്തം ജീലിതത്തില് അത് സഹിച്ചവരില്നിന്നാണ്. അല്ലാതെ വിശേഷാനുകൂല്യങ്ങളനുഭവിക്കുന്ന വ്യക്തികളില് നിന്നോ ഗ്രൂപ്പുകളില്നിന്നോ രാഷ്ട്രങ്ങളില് നിന്നോ അല്ല." "ശക്തികൂടാതെ പങ്കാളിത്തം അസാധ്യമാണ്." "അതുകൊണ്ട് രാഷ്ട്രീയവും സാമ്പത്തികവുമായ ശക്തിയുടെ വിതരണം പങ്കാളിത്വത്തിന്റെ ഒരാവശ്യ ഘടകമാണ്." ആധുനിക കാലഘട്ടം "രണ്ടാമത്തെ വിമോചനത്തിനു" വേണ്ടിയുള്ള, അതായത്, "സ്വന്തം സമൂഹങ്ങളില് നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങളെ നിശ്ചയിക്കുന്നതിനുള്ള ശക്തി സംഭരിക്കുന്നതിനുള്ള പോരാട്ടത്തിന്റെ കാലഘട്ടമാണ്." " ജനസംഘടനകളുടെ നിര്മ്മാണവും ജനപോരാട്ടങ്ങളിലുള്ള മനുഷ്യരുടെ ഉള്ച്ചേരലും, ശക്തിയിലും അധികാരത്തിലും അവര്ക്കുള്ള ന്യായമായ വിഹിതം ലഭിക്കുന്നതിന് ആവശ്യമാണ്." "സമാധാനവും, വിമോചനവും, നീതിയും പ്രാപിക്കുന്നതിന് പോരാട്ടങ്ങള് മിക്കപ്പോഴും ആവശ്യമായിവരും." "എല്ലാ ഐശ്ചികവും ത്യാഗം ആവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്. എല്ലാ വ്യതിയാനവും അതുപോലെതന്നെ പോരാട്ടവും ആവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്. ചരിത്രത്തിന്റെയും സുവിശേഷങ്ങളുടെയും സന്ദേശമിതാണ്."
നീതിക്കും, വിമോചനത്തിനും, അധികാരത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള ജനപോരാട്ടങ്ങള് ദൈവതിരുമന്സസിനോട് അനുരൂപമായിരിക്കുന്നതുകൊണ്ട് സഭയുടെ സമ്പൂര്ണ്ണമായ പിന്തുണ അവര്ക്കു ലഭിക്കേണ്ടതാണ്. "മനുഷ്യാവകാശങ്ങള്ക്കു വേണ്ടിയുള്ള ക്രൈസ്തവരുടെ പോരാട്ടം യേശുക്രിസ്തുവിനോടുള്ള മൗലികമായ ഒരു പ്രത്യുത്തരമാണ്." ദരിദ്രരോടും, മര്ദ്ദിതരോടും, തിരസ്കൃതരോടും ഉള്ള അര്പ്പണത്തില് ക്രിസ്തുവിനെ പിന്ചെല്ലുവാനും, കുരിശെടുക്കുവാനും ദൈവം തന്റെ സഭയം ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നു. "നൈയാമികമായ അവകാശലബ്ദിക്കു വേണ്ടിയുള്ള വ്യക്തികളുടെയും ഗ്രൂപ്പുകളുടെയും ജനങ്ങളുടെയും പോരാട്ടങ്ങളില് അവര്ക്കു പിന്തുണ നല്കുവാനുള്ള മാര്ഗ്ഗങ്ങള് സഭ കണ്ടെത്തേണ്ടതാണ്. "എല്ലാ മനുഷ്യര്ക്കും തീരുമാനങ്ങളെടുക്കുവാനുള്ള അവകാശവും അധികാരവും ദൈവം നല്കിയിട്ടുണ്ട്." ദൈവരാജ്യത്തിന്റെ സുവിശേഷം ഈ ലോകത്തിലെ പോരാട്ടങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു കിടക്കുന്നതുകൊണ്ട്, നിലവിലിരിക്കുന്ന മനുഷ്യ പോരാട്ടങ്ങളില് സഭ മുഴുവനായി ഉള്ച്ചേരുകയും, അവയിലുള്ള ദൈവത്തിന്റെ വിമോചനത്തിന്റെയും അനുരഞ്ജനത്തിന്റെയും സന്ദേശം വ്യക്തമാക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടതാണ്. "ജനപോരാട്ടങ്ങളുടെ പങ്കാളിത്തം സഭയുടെ സഭയുടെ സമ്പൂര്ണ്ണ ദൗത്യത്തിലെ കേന്ദ്രബന്ദുവാണ്." അതുകൊണ്ട് സഭകള് "ദരിദ്രരുടെ പോരാട്ടങ്ങളില് ആദര്ശൈക്യമുള്ള സഭകളായിത്തീരുകയും ദാരിദ്ര്യത്തിനും ചൂഷണത്തിനും എതിരായുള്ള പോരാട്ടങ്ങളില് - അവ സഭകളുടെയൊ, ഗവണ്മെന്റുകളുടെയൊ, രാജ്യാന്തര കോര്പ്പറേഷനുകളുടെയോ ആയാലും - ചേരുകയും വേണം." "ദാരിദ്ര്യത്തിനും, അനീതിക്കും, മര്ദ്ദനത്തിനുമെതിരായിട്ടുള്ള ഏഷ്യയിലെ പോരാട്ടങ്ങളില് സഭ പങ്കുകൊള്ളണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ദൈവം തന്നെയാണ്." ഏഷ്യയിലെ സഭ അതുകൊണ്ട് മാനവീകരണത്തിനു പോരാടുന്ന ജനങ്ങളോട് ചേരുന്നതിന് ആവശ്യമായ ധൈര്യവും, മഹാമനസ്കതയും കണ്ടെത്തേണ്ടതാണ്. "ബലഹീനരായവര്ക്ക് ബലം പ്രദാനം ചെയ്തുകൊണ്ട് ശക്തികളുടെ അസന്തുലിതാവസ്ഥയെ ഉന്മൂലനം ചെയ്ത് കൂടുതല് നീതിയും മാനുഷികതയും നിറഞ്ഞ ഒരു സമൂഹത്തെ കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നതിനായിരിക്കണം ഊന്നല് നല്കേണ്ടത്." ദരിദ്രരുമായിട്ടുള്ള ദൈവത്തിന്റെ ആദര്ശൈക്യമാണ് നമ്മുടെ പ്രത്യാശയുടെ ഉറവിടം. സമ്പൂര്ണ്ണ വിമോചനത്തിനായുള്ള പോരാട്ടത്തില് പങ്കെടുക്കുവാന് അത് നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. "മനുഷ്യ പോരാട്ടങ്ങളിലുള്ള ഭാഗഭാഗിത്തംവഴി ക്രൈസ്തവര് ദൈവത്തെപ്പറ്റിയുള്ള നവമായ അവബോധവും, ഈ ലോകത്തെപ്പറ്റിയുള്ള നിരൂപണാത്മകമായ ധാരണയും പ്രാപിച്ച് ദൈവശാസ്ത്രപരമായി വിചിന്തനം ചെയ്യാന് പ്രാപ്തരായിത്തീരുന്നു.
WCC-യുടെ ചില പ്രമാണരേഖകള്, അതുകൊണ്ട് മാറ്റത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള വിപ്ലവപരവും ചിലപ്പോള് അക്രമാസക്തവുമായ സമീപനത്തെ ന്യായീകരിക്കുന്നു. മൗലീകവും വിപ്ലവാത്മകവുമായ ഈ നിലപാടിനു സഭയുടെ പാരമ്പര്യത്തില് ഈടുറ്റ ആലംബം ഉള്ളതുകൊണ്ട് അതിന് സഭയുടെ ജീവിതത്തില് യഥാര്ത്ഥമായ സ്ഥാനവും സാമൂഹ്യ ദൗത്യങ്ങളെപ്പറ്റി നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ചര്ച്ചകളില് പ്രാമാണ്യതയും ലഭിക്കേണ്ടതാണ്. "ക്രൈസ്തവന് സ്വീകരിക്കാവുന്ന ഏക നിലപാട് സമ്പൂര്ണ്ണ അക്രമരാഹിത്യത്തിന്റേതാണെന്നു പറയാവുന്നതല്ല. ക്രൈസ്തവര് അന്ത്യമോപാധിയായി ബലാല്ക്കാരത്തില് ഉള്പ്പെടേണ്ട അവസരങ്ങള് ഉണ്ടാകാം." ആധുനിക ലോകത്തിലെ പല സാഹചര്യങ്ങളും മനുഷ്യരെ അനീതിപൂണ്ട വ്യവസ്ഥിതിക്കെതിരായിട്ടുള്ള പ്രക്ഷോഭണത്തിന് നിര്ബന്ധിക്കുന്നുണ്ട്. പ്രതിഷേധിക്കുവാനുള്ള അവകാശത്തെ ക്രൈസ്തവര് അംഗീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്, മൊത്തത്തില്, ബലപ്രയോഗത്തെ സഭകള് അപലപിച്ചിട്ടില്ല. "വിപ്ലവത്തെ അക്രമവുമായിട്ടു താദാത്മ്യപ്പെടുത്താനാവുന്നതല്ല. ഭരണവിഭാഗം മര്ദ്ദകരൊ, ജനാഭിലാഷങ്ങളെ മാനിക്കാത്തവരൊ ആയ രാജ്യങ്ങളില് വൈദേശിക ഘടകങ്ങളാല് പിന്താങ്ങപ്പെട്ടു ബലത്തിന്റെയും, ഭീഷണിയുടെയും മാര്ഗ്ഗങ്ങളിലൂടെ എല്ലാ വ്യതിയാനങ്ങളെയും എതിര്ക്കുന്ന അവസരങ്ങളില് വിപ്ലവാത്മകമായ പരിണാമങ്ങള് അക്രമാസക്തമാകാനിടയുണ്ട്."
അതുകൊണ്ട് WCC ക്രമാഗതമായി ബലത്തിന്റെയും, സംഘട്ടനത്തിന്റെയും, വിപ്ലവത്തിന്റെയും, അക്രമത്തിന്റെയും, ഒരു വിശകലനത്തെയും, ദൈവവിജ്ഞാനീയത്തെയും വികസിപ്പിച്ചെടുക്കുകയാണെന്ന് നമുക്ക് കാണാവുന്നതാണ്. മനുഷ്യപ്പോരാട്ടങ്ങള്ക്കും വിപ്ലവങ്ങള്ക്കും ഉള്ള പിന്തുണയും സുവിശേഷവത്കരണവും സഭയുടെ ദൗത്യത്തിന്റെ സുപ്രധാനമായ ഒരു മാനമാണ്.
സഭയുടെ ആധുനിക കാലത്തെ പ്രമാണ രേഖകളില് ഈ ഉള്ക്കാഴ്ചകളെല്ലാം സര്വ്വ സാധാരണമാണ്. മെഡെലിനിലും, പ്യൂബ്ളായിലും, തെക്കെ അമേരിക്കയിലെ മെത്രന്മാര് ദരിദ്രരോടുള്ള ആദര്ശ ഐക്യവും മുന്ഗണനയും പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന പ്രവാചക തുല്യമായ ഐശ്ചികം സ്വീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ദരിദ്രരുടെ സമ്പൂര്ണ്ണ വിമോചനത്തെ ലക്ഷ്യമാക്കുന്ന ദരിദ്രരോടുള്ള മുന്ഗണനാപരമായ ഐശ്ചികത്തിലേയ്ക്ക് സഭ മുഴുവനും പരിവര്ത്തനം ചെയ്യപ്പെടേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ദരിദ്രരോടുള്ള സുവിശേഷ പ്രഘോഷണമാണ് യേശുവിന്റെ ദൗത്യത്തിന്റെ മഹത്തരമായ അടയാളവും തെളിവുമെന്നു മാത്രമല്ല നമ്മുടെ ക്രിസ്തു അനുകരണത്തിന്റെ സവിശേഷമായ അളവുകോലും. ജോണ്പോള് രണ്ടാമന്റെ വാക്കുകളില് ലോകമെങ്ങുമുള്ള സഭ ദരിദ്രരുടെ സഭയായിത്തീരുവാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു. മാനുഷീകവും ക്രൈസ്തവവുമായ ഈ ഐശ്ചികം സഭയുടെ ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹത്തെ പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു. ഏഷ്യയിലെ മെത്രാന്മാരും ദരിദ്രരുടെ സഭയെയാണ് സ്വാഗതം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. കാരണം, ബോധപൂര്വ്വം എടുത്ത ഒരു ഐശ്ചികത്തിലൂടെ മാത്രമെ ഇത് യഥാര്ത്ഥവല്ക്കരിക്കപ്പെടുകയുള്ളൂ. ക്രിസ്തു ദരിദ്രരുടെയും മര്ദ്ദിതരുടെയും പക്ഷം ചേരുന്നതു കൊണ്ട്, സഭ മറ്റാരും ധൈര്യപ്പെടാത്ത സ്ഥലങ്ങളില് സംസാരിക്കണമെന്ന് ഉപ്പ്സാലാ അസ്സംബ്ളി എടുത്തു പറയുന്നുണ്ട്. ദരിദ്രര്ക്കും മര്ദ്ധിതര്ക്കും മുന്ഗണന നല്കുന്നതുവഴി ദൈവനീതി പ്രഥമത അഭ്യസിക്കപ്പെടുന്നെന്ന് WCC ചില റിപ്പോര്ട്ടുകള് പറയുന്നു. ദരിദ്രരുമായുള്ള ഐക്യ ബന്ധത്തെ തിരഞ്ഞെടുത്തു കൊണ്ട് വസ്തുനിഷ്ഠമായ പ്രവര്ത്തനങ്ങളിലൂടെ അവരുടെ പോരാട്ടങ്ങളില് ചേരുവാന് സഭകള് ക്ഷണിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്. ക്രിസ്തുവിനെപ്പോലെ നമ്മളും ദരിദ്രരുടെയും മര്ദ്ധിതരുടെയും ഭാഗത്തായിരിക്കണം. കാരണം, അവിടുത്തെ മുന്ഗണനകള് വ്യക്തമായിരുന്നു. ഏഷ്യയിലെയും ഇന്ത്യയിലെയും, പ്രമാണരേഖകള് തത്തുല്യമായ രീതിയില് സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. മര്ദ്ദിതരുടെ ഭാഗത്തായിരിക്കുകയെന്നതാണ് സഭയുടെ ആധുനിക കാലഘട്ടത്തിലെ പ്രധാനമായ വിളി. "ജനങ്ങളോടൊന്നിച്ച് ക്രിസ്തുവില് ജീവിക്കുകയെന്നു വെച്ചാല് മര്ദ്ദനത്തിന് വിധേയരായവരുടെ കൂടെ നില്ക്കുക എന്നതാണ്."
ഈ നിലപാടിന്റെ പ്രായോഗിക വിവക്ഷകളെപ്പറ്റി എടുത്തുകാട്ടുന്നത് നന്നായിരിക്കും. "സമ്പത്തിന്റെയും ചങ്ങലകളില് നിന്ന് അരൂപിയിലും ചൈതന്യത്തിലും സ്വതന്ത്രമായിരിക്കുവാന് ഞങ്ങള് (സഭ) ആഗ്രഹിക്കുന്നു." "ഭൗതിക ശക്തികളില്നിന്ന് കൂടുതല് കൂടുതല് സഭ സ്വതന്ത്രമാകേണ്ടതുണ്ട്". ദരിദ്രരോടുള്ള ഐശ്ചിക സ്ഥാപിത താത്പര്യങ്ങളോടും അല്ലെങ്കില് സ്ഥാപനങ്ങളോടും, അവ മതപരവും, സാമ്പത്തികവും, സാമൂഹികവും, രാഷ്ട്രീയവുമാകാം, എതിരിടേണ്ട സാഹസം ഉള്ക്കൊള്ളുന്നുണ്ട്. എന്നിരിന്നാലും നമ്മുടെ കര്ത്താവു ചെയ്തതുപോലെ ദൈവരാജ്യത്തിന്റെ വളര്ച്ചയ്ക്കുവേണ്ടി എല്ലാം നഷ്ടമാക്കാന് നാം ഒരുങ്ങിയിരിക്കണം. പറയുവാനോ പ്രവര്ത്തിക്കുവാനോ സാധിക്കാത്തവിധം ഏതെങ്കിലും പാര്ട്ടി, ഗവണ്മെന്റ്, വര്ഗ്ഗം അഥവാ പ്രത്യയശാസ്ത്രം എന്നിവയോട് ബന്ധപ്പെട്ട് കിടക്കുമ്പോള് സഭ രാഷ്ട്രീയമായിത്തീരുകയാണ്. സഭകള് ബലം അഥവാ ശക്തി ഉപയോഗിക്കുന്നതിനുള്ള അടിസ്ഥാനപരമായ മാനം ദരിദ്രരുടെയും മര്ദ്ദിതരുടെയും നന്മയും അവരുടെ വിമോചനവുമായിരക്കണം. നമ്മെത്തന്നെ ലഭ്യരാക്കിക്കൊണ്ട് ദരിദ്രരോട് കൂടുതല് ചേര്ന്നിരിക്കുവാന് നാം ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ഏറ്റവും ദരിദ്രരായവര്ക്കും, ഏറ്റവും ആവശ്യം അര്ഹതയുള്ള വിഭാഗത്തിനും മുന്ഗണന നല്കിക്കൊണ്ടു വിഭവങ്ങളെയും ശ്ലൈഹിക പ്രവര്ത്തനത്തിനുള്ള വ്യക്തികളെയും വിതരണം ചെയ്യുന്നതിന് സഭ തയ്യാറാണ്. സന്യാസികള് അവരുടെ സമ്പത്തിനെ മറ്റുള്ളവരുമായി പങ്കുവയ്ക്കുകയും അവരുടെ കെട്ടിടങ്ങളെയും ഉപകരണങ്ങളെയും മനുഷ്യ സമൂഹത്തിന്റെ സേവനത്തിനായി നീക്കിവയ്ക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടതാണ്. എല്ലാ പ്രാദേശിക സന്യാസ സമൂഹവും അവരുടെ കെട്ടിടങ്ങളെയും ഉപകരണങ്ങളെയും മനുഷ്യ സമൂഹത്തിന്റെ സേവനത്തിനായി നീക്കിവയ്ക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടതാണ്. എല്ലാ പ്രാദേശിക സന്യാസ സമൂഹവും അവരുടെ കെട്ടിടങ്ങളുടെയും ഭൂമിയുടെയും ഉപയോഗത്തെപ്പറ്റിയും അവിടെയുള്ള തൊഴിലാളികളുടെ വേതന പട്ടികയെപ്പറ്റിയും നിരൂപണ ബുദ്ധ്യാ തങ്ങളോടുതന്നെ ചോദ്യങ്ങള് ചോദിക്കേണ്ടതാണ്. "സഭയുടെ സ്ഥാപനങ്ങള് സാമൂഹ്യ നീതിയുടെ മാതൃകകളായിത്തീരണം." നമ്മുടെ പൗരാണിക സ്ഥാപനങ്ങള് നീതി നിറഞ്ഞ ഒരു സമൂഹം കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നതിനുള്ള യഥാര്ത്ഥ സാക്ഷികളായിത്തീരുന്നതിനു വേണ്ടിയും, സാമൂഹ്യ പരിവര്ത്തനത്തിനുള്ള ഫലപ്രദമായ ഉപകരണങ്ങളായിത്തീരുന്നതിനു വേണ്ടിയും അവയെ നാം തുടരെ വിലയിരുത്തണം. സാമൂഹ്യ നീതിക്കു വേണ്ടിയുള്ള പര്യാന്വേഷണത്തില് പഴയ ശ്ലൈഹിക വേലകള് ഉപേക്ഷിച്ച് പുതിയ തരം പ്രവര്ത്തനങ്ങള് സ്വീകരിക്കുവാന് പോലും നാം തയ്യാറാകണം. ശുശ്രൂഷകളുടെ ഉരക്കല്ല് ക്രിസ്തുവിനോടുള്ള വിശ്വസ്തതയും മനുഷ്യരുടെ ആവശ്യങ്ങളും ആയിരിക്കണം.
സംവാദത്തിനായുള്ള ആഹ്വാനം വളരെ പ്രശസ്തമായതുകൊണ്ട് തെരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്ന ഭാഗം പ്രധാനമായും അതിലുണ്ടാകാവുന്ന ബുദ്ധിമുട്ടുകളെയും വളച്ചൊടിക്കലുകളെയും കുറിച്ചാണ് പ്രതിപാദിക്കുന്നത്. "കൂടുതല് നീതിപൂര്ണ്ണവും, സാഹോദര്യ പൂര്ണ്ണവുമായ ഒരു പുതിയ ലോകത്തെ കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നതില് ഞങ്ങളോടൊത്ത് പ്രവര്ത്തിക്കുവാന് ഞങ്ങള് എല്ലാ മനുഷ്യരോടും, താഴ്മയോടെ, വളരെ തീക്ഷ്ണമായി അഭ്യര്ത്ഥിക്കുന്നു." "രാഷ്ട്രങ്ങളും ചേരികളും പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളും തമ്മിലുള്ള സംവാദവും തുറന്ന മനസ്ഥിതിയും, സുരക്ഷിതത്വത്തിനും സഹവര്ത്തിത്വത്തിനും വേണ്ട അത്യന്താപേക്ഷിതമായ ഒരു ഘടകമാണ്." "രാഷ്ട്രീയ പ്രശ്നങ്ങള് തിരിച്ചറിയാന് വയ്യാത്ത വിധം അവ്യക്തമായതുകൊണ്ട്" പലപ്പോഴും തീരുമാനമെടുക്കലില് വളരെ ആഴമായ ധാര്മ്മിക പ്രശ്നങ്ങളും, മൂല്യങ്ങള് തമ്മിലും, വിധേയത്വങ്ങള് തമ്മിലുള്ള ശക്തമായ സംഘട്ടനങ്ങള്" ഉണ്ടാകാറുണ്ട്. നമ്മുടെ ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസം സമൂഹസേവനത്തിനുവേണ്ടി ഒരു പൊതുവായ അടിത്തറയും, കാതലായ മനോഭാവങ്ങളും, പൊതുവായ ലക്ഷ്യങ്ങളും നമുക്കു നല്കുന്നു. "എന്നാല് പ്രത്യേകമായ സാമൂഹിക പ്രശ്നങ്ങളില് അത് നമുക്കൊരെളുപ്പമായ നിര്ദ്ദേശം തരുന്നില്ല. പ്രത്യേകമായ സാഹചര്യങ്ങളില് സ്വീകരിക്കാവുന്ന ധാരാളം വഴികള് അതിനുണ്ട്." എല്ലാ മതങ്ങളും തത്വശാസ്ത്രങ്ങളും, വിഭാഗീയമായ ചിന്താഗതികള് രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിന് ഇടയായേക്കാം. തത്വശാസ്ത്രങ്ങളുമായുള്ള സംഭാഷണം സഭയ്ക്ക് അതില് തന്നെയുള്ള സ്വഭാവമാണ്. "സഭ രാഷ്ട്രീയമായും, ആശയപരമായുള്ള മതിലുകള്ക്കതീതമാണെങ്കിലും, രാഷ്ട്രങ്ങളുടെ രാഷ്ട്രീയവും, ആദര്ശപരവുമായ സംഘട്ടനങ്ങളില് ആഴമായി ബന്ധപ്പെട്ടുകൊണ്ടാണിരിക്കുന്നത്." ക്രിസ്ത്യാനികള്, തങ്ങള് വസിക്കുന്ന സമൂഹങ്ങളുടെ തത്വശാസ്ത്രപരമായ കാഴ്ചപ്പാടുകളില് നിന്നും ഒരു പുതിയ രീതിയില് ഉയര്ന്നിരിക്കണം." സഭയിലുള്ള സമാധാനം യഥാര്ത്ഥ പ്രശ്നങ്ങളെ മറന്നുകൊണ്ടുള്ള ഒരു ഒത്തു തീര്പ്പല്ല. സത്യമായിരിക്കണം സമാധാനം. ശക്തിയേറിയ പരസ്പര വിമര്ശനത്തിനും, വിവാദങ്ങളുടെ ബുദ്ധിമുട്ടുകള് വഹിച്ചു കൊണ്ട്, വിവാദത്തിനും, ക്രിസ്തുവിന്റെ സത്യത്തില് അടിയുറച്ച ധാര്മ്മിക തീരുമാനങ്ങളുടെ (രാഷ്ട്രീയമായവയും) പരീക്ഷണത്തിനുമാണ് നാം വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. അവിശ്വാസികളുമായി യാതൊരു വിധത്തിലും ബന്ധപ്പെടാതിരിക്കത്തക്ക വിധത്തില് സുവിശേഷത്തെ വളച്ചൊടിക്കുവാന് ക്രിസ്ത്യാനികള് തയ്യാറാവരുത്. "എന്നാല് നമ്മുടെ അനുരഞ്ജന ദൗത്യം നീതിയെ ബലി കഴിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ഒന്നാകരുത്. "സമരങ്ങള്ക്ക് അര്ത്ഥം നല്കുന്നതും, പ്രശ്നങ്ങളുട നടുവിലും അനുരഞ്ജനത്തിനുള്ള സാധ്യത നല്കുന്നതുമായ ഒരു ദൗത്യം സഭകള്ക്കുണ്ട്. വളരെ വേദനാജനകമായ പരിപാടിയാണെങ്കിലും, സഭകള്ക്കുള്ളിലും പുറത്തുമുള്ള ചര്ച്ച സാധ്യവും അത്യാവശ്യവുമാണ്. " മുന് അദ്ധ്യായങ്ങള് സഭയുടെ സാമൂഹിക പഠനങ്ങള്ക്ക് ക്രിയാത്മകമായ ഒരു പൊതു കാഴ്ചപ്പാടാണ് നല്കിയിരിക്കുന്നത്." സംക്ഷിപ്തതയ്ക്കുവേണ്ടി വളരെ ആശയങ്ങള്; സാങ്കേതികത, യന്ത്രവല്ക്കരണം, സാമൂഹിക പുരോഗതി, സാമ്പത്തിക പുരോഗതി, നീതിയും സമാധാനവും, അക്രമത്തിന്റെ കാരണവും രീതിയും, അക്രമരാഹിത്യപരമായ പ്രവര്ത്തനങ്ങള്, നിയമത്തിന്റെ പങ്ക്, രാജ്യ സുരക്ഷിതത്വാവസ്ഥ, അന്താരാഷ്ട്രീയ ബന്ധങ്ങള്, ദൈവരാജ്യം, വിമോചനം, പുതിയ ദൈവശാസ്ത്ര സമീപനം, പരിതസ്ഥിതിയും വിഭവങ്ങളും മുതലായവ നല്കിയിട്ടുണ്ട്. പൂര്ണ്ണമല്ലെങ്കിലും, ഈ വിചിന്തനം വ്യക്തമായി കാണിച്ചുതരുന്നത് സഭ ഇന്ന് ആശയപരമായിട്ടെങ്കിലും അവളുടെ വിശ്വാസം ഇന്നത്തെ ലോകത്തിനനുരൂപമാക്കാന് തയ്യാറാണ് എന്നാണ്. സമകാലീന ലോകത്തിലുള്ള സുവിശേഷത്തിന്റെ അര്ത്ഥം കണ്ടുപിടിച്ച് അതിനനുസരിച്ച് അവളുടെ ജീവിതവും, ഘടകങ്ങളും, പ്രവര്ത്തനവും ക്രമീകരിക്കുവാന് സഭ യഥാര്ത്ഥത്തില് ആത്മാര്ത്ഥമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നു. മതങ്ങളും, നാഗരികതയും, ആദര്ശസംഹിതകളും, മൂല്യബോധവും, സാമൂഹികവും രാഷ്ട്രീയവുമായ സംവിധാനങ്ങളും, വ്യക്തികളും സമൂഹങ്ങളും രാഷ്ട്രങ്ങളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധങ്ങളും മറ്റു മനുഷ്യസാഹചര്യങ്ങളും യാഥാര്ത്ഥ്യങ്ങളുമെല്ലാം സ്വതന്ത്രമാക്കപ്പെടുകയും, സുവിശേഷവല്ക്കരിക്കപ്പെടുകയും, പൂര്ണ്ണമാക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യണമെന്ന് അവള് പ്രഘോഷിക്കുന്നു. ചില വ്യക്തമാക്കപ്പെട്ട പ്രശ്നങ്ങള്ക്ക് നിത്യമായ പരിഹാരം നല്കി അവയെ നിത്യമായി സുവിശേഷവല്ക്കരിക്കുക മാത്രമല്ല, മറിച്ച് എന്നും വളരുന്നതും, കൂടുതല് നീതിയുക്തവും, സ്വതന്ത്രവും, സാഹോദര്യ പൂര്ണ്ണവുമായ ഒരു സമൂഹം കെട്ടിപ്പടുക്കുകയാണ് അവളുടെ ലക്ഷ്യം. ഈ ഉദ്യമത്തില് കൂടുതല് അഭികാമ്യമായ ജീവിതവും, ഗ്രഹണവും ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസത്തിന്റെ പങ്കുവെയ്ക്കലും ആഘോഷവുമാണ് സഭ നിരന്തരം നവീകരിക്കുന്നത്. അങ്ങനെ സഭ, തുടര്ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ലോകത്തിന്റെയും സഭയുടെ തന്നെയും രൂപീകരണത്തില് പങ്കാളിയാകാന് വിളിക്കപ്പെട്ടവളാണ്...
സഭയുടെ, ലോകത്തോടും, ഭാവി സഭയോടുമുള്ള അടിസ്ഥാനപരമായ ഈ തുറവി പ്രത്യേക പഠനങ്ങളെക്കാള് വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്. എന്നാല് ഇപ്പോള് വിശദീകരിച്ച "മുഖ്യമായ ഉള്ക്കാഴ്ചകളും," യഥാര്ത്ഥത്തില് പ്രസക്തമാണെന്ന് ഒരുവനു കാണാവുന്നതാണ്. കൂടാതെ സഭയുടെ സാമൂഹിക പഠനങ്ങള് പരസ്പര ആശയ വിനിമയത്തിലൂടെ രൂപപ്പെടുകയും, രൂപപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവെന്ന് ഈ അദ്ധ്യായങ്ങള് നമ്മെ ഓര്മ്മപ്പെടുത്തുന്നു. ശൈശവ ദിശയില് നിന്ന് ആരംഭിച്ച് വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട സംഭാവനകള് സഭകളുടെ പ്രസ്താവനകളില് പൂര്ണ്ണമായി കൂട്ടിച്ചേര്ക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. നമ്മള് കണ്ടതുപോലെ മറ്റ് ഉള്ക്കാഴ്ചകളും രൂപപ്പെട്ടു വരുന്നുണ്ട്. ഔദ്യോഗിക രേഖകള് സാധാരണ ക്രിസ്ത്യാനികളെക്കാള് പുരോഗമനപരവും തീവ്രവാദികളുടെ ആശയങ്ങളെക്കാള് പുരോഗമനം കുറഞ്ഞവയുമാണ്. അവ രണ്ടും ആദ്യത്തെ വിഭാഗത്തില്പ്പെട്ടവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും രണ്ടാമത്തെ വിഭാഗത്തില്പ്പെട്ടവരെ മന്ദീഭവിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. സഭ ചരിത്രത്തില് ജീവിക്കുന്നതുകൊണ്ടു ഡയലറ്റിക്കല് പ്രോസസ് തുടരുകയും സഭയുടെ പഠനങ്ങള് തുടര്ന്നും രൂപപ്പെടുകയും ചെയ്യും.
(സഭയുടെ സാമൂഹിക പ്രബോധനങ്ങള്, ധര്മ്മാരാം കോളേജ് ബാംഗളൂര്)
church social studies Mar Joseph Pamplany theology the catholic studies catholic apologetics Bible Theology Church Teachings
place 3rd Floor, Room No.704, Olive Arcade, Near St. Joseph’s Hospital, Mananthavady – 670645
call
Call For More Information
04935 293101, 97446 67206
mail
Mail us on
info@fedarfoundation.com
FEDAR FOUNDATION
3rd Floor, Room No.704, Olive Arcade, Near St. Joseph’s Hospital, Mananthavady – 670645
Email : info@fedarfoundation.com
Phone : 04935 293101, 97446 67206